deklinacja — ż I, DCMs. deklinacjacji; lm D. deklinacjacji (deklinacjacyj) 1. jęz. «odmiana wyrazów (rzeczowników, przymiotników, zaimków i liczebników) przez przypadki i liczby; system takiej odmiany» Deklinacja rzeczownikowa, przymiotnikowa, liczebnikowa,… … Słownik języka polskiego
przymiotnikowy — «mający charakter przymiotnika, właściwy przymiotnikowi; utworzony od przymiotnika» Końcówki przymiotnikowe, np. ski, cki. ∆ jęz. Deklinacja, odmiana przymiotnikowa «deklinacja, odmiana o innych końcówkach niż deklinacja rzeczowników, mająca… … Słownik języka polskiego
mieszany — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. mieszać (p.) mieszany w użyciu przym. «złożony z różnych elementów, składników, odmian, gatunków, rodzajów itp.; niejednolity, różnorodny» Las mieszany. Kompot mieszany. Mieszane towarzystwo. Mieszane uczucia.… … Słownik języka polskiego
spółgłoskowy — przym. od spółgłoska Wymiany spółgłoskowe. Zasób spółgłoskowy języka polskiego. ∆ Deklinacja spółgłoskowa «deklinacja rzeczowników o temacie zakończonym spółgłoską» ∆ Zbitka spółgłoskowa «grupa spółgłosek o zbliżonej artykulacji, występujących po … Słownik języka polskiego
Krzysztof Krauze — Infobox actor bgcolour = silver name = Krzysztof Krauze imagesize = 240px caption = birthdate = Birth date and age|1953|4|2|mf=y location = Warsaw, Poland height = deathdate = deathplace = birthname = spouse = ? (1974 1975) Ewa Salacka (1979… … Wikipedia
deklinacyjny — przym. od deklinacja a) w zn. 1: Formy, końcówki deklinacyjne. Wzorzec deklinacyjny. b) w zn. 2: Koła deklinacyjne. ∆ Igła deklinacyjna → deklinator … Słownik języka polskiego
liczebnikowy — przym. od liczebnik Deklinacja liczebnikowa … Słownik języka polskiego
magnetyczny — «odnoszący się do magnesu, magnetyzmu, mający właściwości magnesu» ∆ Bieguny magnetyczne «punkty wewnątrz ciała wytwarzającego pole magnetyczne stanowiące pozorne źródła tego pola» ∆ Bieguny magnetyczne Ziemi «punkty na powierzchni Ziemi… … Słownik języka polskiego
niemęskoosobowy — jęz. «nie będący męskoosobowym, nie należący do gramatycznej kategorii męskoosobowej» Deklinacja niemęskoosobowa. Rzeczownik niemęskoosobowy … Słownik języka polskiego
odchylenie — n I 1. rzecz. od odchylić. 2. lm D. odchylenieeń «różnica między istniejącym a właściwym stanem czegoś; odstępstwo od normy» Dopuszczalne odchylenie. Odchylenie od normy. Odchylenia temperatury powietrza od średniej. Odchylenia od paradygmatu w… … Słownik języka polskiego
